ANIMAL PARADE TOOTH FAIRY
Περιγραφή
Περιγραφή: Τα δύο μασώμενα ζωάκια περιέχουν: S. salivarius M18 (1 δις ζωντανά κύτταρα), Επιπλέον: L. acidophilus (2 δις ζωντανά κύτταρα), βιταμίνη D3 (400 IU), ασβέστιο (300 mg) (για ενίσχυση δοντιών, οστών) και υγιεινές τροφές (σπανάκι, μπρόκολο, σύκο, χουρμά), ευεργετικές για την υγεία δοντιών, στόματος, οργανισμού. Με θαυμάσια γεύση βανίλιας. Φυσικό γλυκαντικό: ξυλιτόλη (ασφαλές, χωρίς θερμίδες, κατά της τερηδόνας). Υποαλλεργικό προϊόν.
Συνήθης χρήση: Δύο μασώμενες ταμπλέτες την ημέρα.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ Streptococcussalivarius Μ18
Το στέλεχος S. salivarius M18 είναι το μοναδικό προβιοτικό που ευνοεί την υγεία των δοντιών και που έχει δοκιμαστεί σε in vitro, in vivo και κλινικές μελέτες σε ανθρώπους. Ως εκ τούτου, είναι το μοναδικό στέλεχος με αποδεδειγμένη δράση κατά της τερηδόνας, των περιοδοντικών παθήσεων και άλλων στοματικών μολύνσεων.
Πρόσφατη μικρή, προ-κλινική μελέτη έδειξε ότι το ποσοστό δημιουργίας αποικιών του Μ18 μπορεί να ξεπεράσει το 96%. Αυτό σημαίνει ότι, εάν το Μ18 χορηγηθεί για 1-4 εβδομάδες, τα κύτταρά του μπορούν να αντικαταστήσουν μέσα στο στόμα τις αποικίες των βακτηρίων που προκαλούν τερηδόνα, σε ποσοστό πάνω από 96%. Αν και η μελέτη αυτή περιέλαβε μόνο 4 άτομα, εν τούτοις έδειξε σαφώς ότι το Μ18 ανταγωνίζεται επιτυχώς βακτήρια που προκαλούν τερηδόνα, όπως ο Streptococcusmutans.
Το στέλεχος Μ18 είναι, αναμφίβολα, ένας σημαντικός παράγοντας για την υγιεινή του στόματος, καθώς:
Προστατεύει τα δόντια από τη φθορά και την τερηδόνα που προκαλούν διάφορα βακτήρια.
- Μειώνει την οδοντική πλάκα
- Μειώνει την φλεγμονώδη περιοδοντίτιδα και την ευαισθησία των ούλων
- Μειώνει την ευαισθησία των δοντιών που οφείλεται στη διάβρωση από τα οξέα.
- Μειώνει το λέκιασμα, απομακρύνοντας τις κηλίδες από την αδαμαντίνη των δοντιών.
- salivariusM18 και Τερηδόνα / Ευαισθησία δοντιών
Πρωτεύοντα ρόλο στο σχηματισμό της τερηδόνας παίζει το βακτήριο Streptococcusmutans, το οποίο ανήκει στη φυσιολογική χλωρίδα του στόματος. Ο μικροοργανισμός αυτός, παράγει γαλακτικό οξύ, μέσω μεταβολισμού των υδατανθράκων (όπως σακχαρόζη, φρουκτόζη, γλυκόζη). Το γαλακτικό οξύ καταστρέφει το σμάλτο των δοντιών, δημιουργώντας έτσι τερηδόνα και προκαλώντας πόνο. Αν διαβρωθεί το σμάλτο, υπάρχει κίνδυνος το γαλακτικό οξύ να επηρεάσει το υποκείμενο μαλακό στρώμα οδοντίνης, με αποτέλεσμα τη σοβαρή φθορά των δοντιών, ενώ μία πιθανή εξάπλωση της μόλυνσης στον πολφό μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με απονεύρωση ή εξαγωγή. Επιπλέον, το γαλακτικό οξύ είναι υπεύθυνο και για τη φθορά της οστεΐνης, η οποία προστατεύει τα δόντια και τα νεύρα στο εσωτερικό των ούλων. Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι το στέλεχος S. salivarius M18 παράγει μία ουσία, γνωστή ως salivaricin 9, η οποία αναστέλλει την ανάπτυξη του βακτηρίου S. mutans. Επιπλέον, παράγει το ένζυμο πρωτεάση, το οποίο μετατρέπει την ουρία, που υπάρχει φυσιολογικά στο σάλιο, σε αμμωνία, μειώνοντας έτσι την οξύτητα της στοματικής κοιλότητας. Οι ιδιότητες αυτές του S. salivarius M18 συμβάλλουν στην προστασία από την τερηδόνα και τη φθορά. (FutMicrob, 2009, 4(7), 819-835) (InfImm, 1996, 64(2), 585-592)
- salivarius M18 και Πλάκα / Πέτρα
Καθώς τα επιβλαβή βακτήρια συγκεντρώνονται και αναπτύσσονται γύρω από τα δόντια, τη ρίζα και τα ούλα, δημιουργούν ένα κολλώδες στρώμα, τη λεγόμενη οδοντική πλάκα. Το στρώμα αυτό, καθώς σκληραίνει και μετατρέπεται σε πέτρα, ερεθίζει τα ούλα, ενώ επιτρέπει τη δημιουργία λεκέδων στα δόντια, προκαλώντας έτσι το γνωστό κιτρίνισμα. Η πλάκα είναι, επίσης, υπεύθυνη για την εμφάνιση διαφόρων παθήσεων των ούλων, από μία απλή ουλίτιδα μέχρι και σοβαρή περιοδοντίτιδα. Σύμφωνα με πρόσφατη κλινική μελέτη, το στέλεχος S. salivarius M18 παράγει ένα ένζυμο που διασπά τον πολυσακχαρίτη εκείνο (δεξτράνη) που εναποτίθεται στα δόντια και συμβάλλει στη δημιουργία της οδοντικής πλάκας. Η αποδυνάμωση της πλάκας έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης τερηδόνας και φθοράς των δοντιών. (ProbAntimicrProt, 2.1, 37-45)
- salivariusM18 και Ουλίτιδα
Η ουλίτιδα συνήθως ξεκινά με φλεγμονή των ούλων, ακολουθούμενη από αιμορραγία και χαλάρωση των δοντιών. Η διαδικασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ενδεχόμενη απώλεια των δοντιών και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εξάπλωση της βακτηριακής μόλυνσης πέρα από τη στοματική κοιλότητα.
Η φλεγμονή των ούλων είναι μία τυπική αντίδραση του οργανισμού, μετά από εισβολή μικροβίων στη στοματική κοιλότητα. Όταν το σώμα μας ανιχνεύσει μία τέτοια μόλυνση, ενεργοποιούνται τα μακροφάγα, τα λευκά αιμοσφαίρια που είναι υπεύθυνα για την εξουδετέρωση των μικροβίων. Ως μέρος αυτής της διαδικασίας, τα μακροφάγα ελευθερώνουν χημικές ουσίες, γνωστές ως κυτοκίνες. Οι ουσίες αυτές προκαλούν τη φλεγμονή που σχετίζεται με την περιοδοντίτιδα, καθώς διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία, αυξάνοντας έτσι τη ροή του αίματος στην περιοχή της μόλυνσης και τον ερεθισμό των ούλων. Η διαδικασία αυτή προσελκύει τα ουδετερόφιλα, μία άλλη κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων που προκαλούν αιμορραγία στα ούλα. Η αιμορραγία, με τη σειρά της, θα προσελκύσει ακόμα περισσότερα μακροφάγακ.ο.κ. Έτσι, ξεκινά ένας φαύλος κύκλος που δύσκολα σταματά. Πρόσφατη κλινική μελέτη έδειξε ότι το στέλεχος Μ18 μπορεί να μειώσει την παραγωγή των κυτοκινών που σχετίζονται με τη δημιουργία φλεγμονής στα ούλα. Με τη μείωση της φλεγμονής, η παραπάνω διαδικασία, που οδηγεί στην ανάπτυξη της ουλίτιδας, μπορεί να επιβραδυνθεί ή να σταματήσει. [InternAssocDentRes (2010)]
